‘Goedemiddag, meneer. U bent al lange tijd een zeer gewaardeerde donateur bij Nationale Vereniging de Zonnebloem. Nu bel ik NIET om over uw donaties te praten. Daar zijn we gewoon heel erg blij mee. Als het uitkomt, wil ik even de actie ‘Vraag een Vriend’ uitleggen. We zijn op zoek naar nieuwe donateurs, die wij hopen te vinden via bestaande donateurs. Komt het u uit om hier eventjes over te praten?’ start Erik het gesprek. ‘Ja, hoor,’ zegt meneer vriendelijk.

Bron: de Zonnebloem

‘Uitstekend, nou wat ik al zei, fantastisch dat u het werk van de Zonnebloem al zolang ondersteunt. Dankzij onze donateurs kunnen wij ons inzetten voor mensen met een lichamelijke beperking. U weet wie we zijn en wat we doen. Daar hoef ik geen hele verhalen over te vertellen, toch?’ zegt Erik. ‘Nee, dat hoeft niet. Dat is bekend,’ antwoordt meneer.

Erik vervolgt: ‘Daarom, dan ga ik dat ook niet doen. Kijk, het is simpel genoeg. We worden ouder met z’n allen en daardoor zien we ook dat het werk van de Zonnebloem toeneemt. Daarom hebben we ook nieuwe donateurs nodig. Dat is niet altijd even makkelijk, dus vandaar onze ‘Vraag een Vriend’ actie.’

Bron: de Zonnebloem

‘Ik wil u vragen of wij u een pakketje mogen sturen. Daar zitten 15 brieven in, waarin gewoon kort en krachtig verteld wordt over het werk van de Zonnebloem. De vraag is of u die brieven zou willen uitdelen aan mensen heel direct in uw eigen omgeving, zoals familie, vrienden, kennissen en mensen uit de buurt. Indien u lid bent van een club of een vereniging, aan wat mensen die u daarvan kent. Als u dat zou willen doen, dat zou fantastisch zijn, want dat betekent gewoon dat wij veel directer, maar ook veel aardiger onder ogen komen. Het is uiteraard een wervingsactie, hè. Het is de bedoeling dat mensen, door de brief te lezen of nog beter door wat u erbij vertelt, het idee krijgen, nou daar wil ik best een gift aan doen,’ zegt Erik.

Erik plaatst meneer op een voetstuk en gaat nog even verder in het tonen van zijn dankbaarheid. ‘Kijk, wij zien natuurlijk het liefst mensen zoals u, die gewoon jarenlang structureel doneren, maar die keuze maken de mensen zelf. Erik legt helder en duidelijk uit hoe de ‘Vraag een Vriend’ campagne praktisch in elkaar steekt en meneer luistert aandachtig.

‘Wat vindt u van het idee om mee te doen aan de ‘Vraag een Vriend’ campagne voor de Zonnebloem?’ vraagt Erik dan. Er volgt een lange stilte en Erik zegt met een glimlach: ‘Ik hoor u nadenken.’ Nog even blijft het stil en dan vraagt Erik: ‘Bent u daar nog?’ ‘Ik ben er nog,’ antwoordt meneer direct. ‘Ah, mooi, zegt Erik, wat vindt u van het idee van de actie ‘Vraag een Vriend’?’ ‘Het idee is goed,’ antwoordt meneer.

Voor het succes van de campagne is het heel belangrijk dat mensen echt uit eigen beweging ‘ja’ zeggen op deelname. Erik zet zijn enthousiasme en dankbaarheid in, zonder meneer over te halen en laat de keuze helemaal bij hem. Daarom is de vervolgvraag die Erik stelt helemaal op zijn plaats in dit gesprek. ‘Ziet u het zitten om hieraan mee te doen of heeft u zoiets van dan moet u niet bij mij zijn,’ zegt Erik nu met een lach. Beide mannen lachen nu hartelijk. ‘U mag het zeggen,’ zegt Erik dan.

‘Nou, ik ben al aan het denken wie ik kan strikken voor de Zonnebloem,’ zegt meneer. ‘Zo op het eerste gezicht, heeft u dan een beetje een idee wie u wilt vragen?’ vraagt Erik. ‘Ja, ik denk dat ik er zo wel een stuk of 4-5 warm kan krijgen,’ zegt meneer. ‘Kijk eens aan, dat is al heel wat, hoor. Als er nog 2-3 bijkomen, dan is het voor ons de moeite waard. Dan ga ik het gewoon toesturen,’ zegt Erik. ‘En ik ga gewoon mijn best doen en dan zie ik wel wat ik binnen kan krijgen,’ zegt meneer. ‘Kijk, garanties kunt u me nooit bieden natuurlijk. Dat weet ik ook. Fantastisch dat u dit wilt doen. Hele fijne dag gewenst en hartelijk dank, hè,’ zegt Erik. ‘Is goed,’ zegt meneer nu zangerig. Helemaal in zijn sas. Hij heeft er hoorbaar zin in.