‘Goedemorgen, fijn dat ik u even tref,’ zegt Marianne vriendelijk. ‘Ja,’ antwoordt meneer. ‘Ik wil u allereerst enorm bedanken voor uw trouwe steun aan War Child Holland. U steunt ons al sinds 2011 zie ik hier staan. Een geweldig lange tijd. Bel ik u even gelegen?’ vraagt Marianne. ‘Ja, dat kan wel even,’ antwoordt meneer. ‘Fijn,’ zegt Marianne.

‘Mag ik u toch eens vragen wat voor u de reden is geweest om juist War Child te steunen?’ vraagt Marianne. ‘Oh, wij wisselen weleens van goede doelen, maar War Child vind ik wel mooi, want kinderen zijn altijd heel kwetsbaar. Dus het is een goed initiatief dat zij in oorlogsgebieden ondersteund worden,’ antwoordt meneer.

Bron: War Child

‘Ja, ok, dat is een mooie gedachte. Ja, inderdaad kinderen zijn kwetsbaar èn tegelijkertijd ook heel krachtig. Kinderen zijn erg veerkrachtig, inventief en flexibel. Met de juiste hulp zijn zij in staat om zeer uitdagende situaties te doorstaan, zelfs geweldsconflicten en oorlogen. Op dit moment groeien er 230 miljoen kinderen op in oorlogs- of geweldsgebieden. Dat komt neer op 1 op de 5 kinderen, wat duidelijker wellicht voor de beeldvorming. Had u verwacht dat dat er zoveel zouden zijn?’ vraagt Marianne. Meneer zegt: ‘Ik had minder verwacht. Dit zijn er wel heel veel, ja.’

Marianne legt deskundig uit hoe het komt dat er zoveel kinderen opgroeien in oorlogs- of geweldsgebieden: ‘Vooral door de oorlog in Oekraïne is het aantal kinderen dat in conflictgebieden opgroeit, nog nooit zo groot geweest. En dit is bovenop alle recente ontwikkelingen in de gebieden waar we al jaren actief zijn, zoals de nieuwe geweldsuitbarsting in Soedan of de aardbevingen in Syrië. Dus het is niet zo gek dat het om zoveel kinderen gaat.’

Bron: War Child

‘Wij willen deze kinderen uiteraard helpen door hen een veilige plek te bieden en psychosociale hulp, zodat ze vanuit hun eigen kracht nare ervaringen kunnen verwerken en weer even kind kunnen zijn. Omdat het om zoveel kinderen gaat kunnen we het niet alleen. Vandaar dat wij onze donateurs nu bellen met een noodoproep, want veel mensen steunen ons nu met €15 of €20 per maand. Maar wat zou voor u mogelijk zijn om ons voor een periode met een extraatje te helpen?’ vraagt Marianne vriendelijk. Hier laat Marianne een passende stilte vallen.

‘Ja, maar we geven ook aan andere doelen. Het is niet alleen aan War Child dat we geven,’ zegt meneer. ‘Ja, dat snap ik. Dat snap ik,’ zegt Marianne rustig en begripvol. Waarna ze weer even een stilte laat vallen. Meneer zegt: ‘Het is een beetje lastig om de één nu meer te geven en de ander minder.’ ‘Ja, dat begrijp ik’, zegt Marianne. Meneer vraagt: ‘Hoeveel geven wij nu? €15 per maand? Kunt u dat zien?’ Marianne antwoordt: ‘Op dit moment €10…’ ‘€10 ok’ zegt meneer. Marianne geeft meneer de stille ruimte om een keuze te maken. ‘Nou, ik wil wel iets verhogen. Maakt u er €15 van?’ zegt meneer. Je hoort Marianne aandachtig luisteren. ‘Dat vind ik prima,’ zegt meneer. ‘€15?’ vraagt Marianne nog even voor de zekerheid. ‘Ja, dat kunt u er wel van maken,’ zegt meneer. ‘Nou, daar ben ik heel blij mee. Ga ik dat regelen voor u. Super bedankt, echt heel fijn,’ antwoordt Marianne.

‘Heeft u nog vragen aan mij over War Child?’ vraagt Marianne tenslotte. ‘Nee, hoor, het is goed, prima. Ik snap ook dat u om een verhoging vraagt, want bedragen indexeren ook, dus moet er eigenlijk wat bij, dus een kleine verhoging is prima,’ antwoordt meneer. ‘Hartstikke fijn, dank u wel nogmaals. Wens ik u een fijne avond,’ zegt Marianne. ‘U ook bedankt. Fijne avond!’ zegt meneer.

We hebben veel respect voor onze fijne collega Marianne, die dit zware thema zo duidelijk uitlegt en vervolgens de stilte als kracht gebruikt om fondsen te werven voor het mooie en belangrijke werk van onze zeer gewaardeerde partner War Child.